W wyniku długotrwałych ćwiczeń londyńscy taksówkarze naprawdę mają większe mózgi niż Ty.
Londyn to olbrzymie i rozległe miasto, posiadające tysiące uliczek krzyżujących się ze sobą w najdziwniejszych konfiguracjach. Mieszka tam ponad osiem i pół miliona mieszkańców. Znajduje się tam tysiące restauracji, osiedli mieszkalnych, centrów handlowych, biur oraz wszystkich innych miejsc potrzebnych, aby sprostać wymaganiom wszystkich mieszkańców. Więc jeśli marzysz o karierze londyńskiego taksówkarza, musisz znać każdy zakamarek tego labiryntu.
Wydaje się niemożliwe prawda? Jak zapamiętać te wszystkie ulice Londynu? My ludzie potrafimy jednak przyswoić bardzo wiele. Musimy dać tylko naszemu mózgowi czas na właściwą adaptację.
Dokładnie tak, jak Twoje ciało wzmacnia się dzięki podnoszeniu ciężarów, tak również Twój mózg jest plastyczny. Inaczej mówiąc, zmienia się on, kiedy go ćwiczysz.
Eleanor Maguire, neuronaukowiec jednego z londyńskich uniwersytetów, przeprowadziła badania nad tym zjawiskiem w 2000 roku. Przebadała, między innymi, mózgi kierowców londyńskich taksówkarzy oraz osób, które nie pracowały w tym zawodzie.
Maguire odkryła, że taksówkarze mają większy tylny hipokamp, czyli część naszego mózgu odpowiedzialną za naszą nawigację oraz zapamiętywanie lokalizacji. Co więcej, hipokampy taksówkarzy, którzy najdłużej pracowali w swoim zawodzie, były największe.
Aby upewnić się, że dane które zebrała są prawdziwe i nie jest to po prostu przypadek, że na bycie kierowcą taksówki decydują się osoby z wrodzonym większym hipokampem pozwalającym im lepiej zapamiętywać, przebadała dwie grupy osób. W ich składy wchodzili ludzie, którzy zamierzali właśnie rozpocząć kurs przygotowawczy do bycia taksówkarzem oraz osoby, które zwykle nie prowadziły samochodów.
Na początku swojego badania, nie zauważyła żadnych różnic w wielkości ich hipokampów. Kiedy jednak, po czterech latach, ponownie przeprowadziła swoje badania, odkryła, że hipokampy aktywnych już zawodowo taksówkarzy, stały się większe, niż te u osób, które nadal nie prowadziły z byt często.
Badania te wskazują na istnienie powiązań pomiędzy rozwojem umiejętności nawigacji oraz rozmiarem tylnego hipokampu u ludzi. Jasnym jest, że dzięki ćwiczeniom ta część mózgu może się rozrosnąć, zyskując możliwość wykonania zadań, których wcześniej nie była w stanie wykonać.
Wiemy już więc, że ćwiczenia mogą wpłynąć na ludzki mózg. Jednak czy praktyka ma wpływ na nasz sposób myślenia? Albo na nasz sposób postrzegania świata?