Szesnastowieczny sekret przywództwa w dzisiejszych czasach
Sprawowanie władzy nad państwem to nie lada wyzwanie. I choć niewiele osób ma okazję dostąpić tego zaszczytu, to jednak wiele z przywódczych sztuczek można korzystać również w biznesie. Dlatego też nawet szesnastowieczny poradnik o tym, jak być dobrym, autokratycznym przywódcą w kraju, może okazać się cennym źródłem wiedzy. Jeśli więc szukasz książki, której treść jest aktualna mimo tego, że jej pierwsze wydanie ukazało się w 1532 roku, to „Książę” autorstwa Machiavellego jest właśnie dla Ciebie.
Zarządzanie w szesnastowiecznej wersji
Podstawą zarządzania jest opinia poddanych o metodach przywódcy. Aby zaskarbić ich sympatię, trzeba przede wszystkim pamiętać o ich docenianiu, ale również zapewnieniu im poczucia bezpieczeństwa. I choć dzisiaj ziem się tak po prostu nie podbija, to słowa autora o tym, że księstwa mogą być zarówno łatwe do podbicia i trudne do urządzenia, jak i trudne do podbicia, ale łatwe do urządzenia, można zastosować właśnie w kontekście pozyskiwania kolejnych zwolenników w postaci różnych grup społecznych.
Machiavelli w niniejszej pozycji czytelniczej pokazuje również użyteczną równość pomiędzy zdradą i okrucieństwem a uczciwością i dobrocią, a także umiejętność zachowania zdrowego balansu pomiędzy hojnością a skąpstwem. Co ciekawe, według autora książki „Książę”, władca powinien również uciekać się do okrucieństwa, jednak nigdy nie w taki sposób, by doprowadziło go to do nienawiści podwładnych.
Rola doradców w przywództwie
Choć przywódcą musi zostać człowiek inteligentny, a jednocześnie kreatywny i umiejący w błyskawicznym tempie wysnuwać odpowiednie wnioski, to jednak warto pamiętać o tym, że jedną z podstaw współczesnego zarządzania jest postępowanie tożsame z szesnastowieczną lekturą, której autorem jest Niccolo Machiavelli. Mowa tutaj oczywiście o korzystaniu z wskazówek mądrych doradców, którzy będą działać zgodnie z interesem przywódcy.
Warto jednak w tym miejscu podkreślić istotę zadawania pytań. W tym celu koniecznie należy w pierwszej kolejności zbudować sobie odpowiednią pozycję wśród „mądrych głów”. Wszelkie wskazówki powinny bowiem bazować na szczerości – jako przywódca musisz więc wzbudzić zaufanie i pokazać, że liczysz na rzetelność, a nie słuchanie pochwał tylko po to, żeby nikt nie miał nieprzyjemności tylko dlatego, że nie wszystko jest zgodne z oczekiwaniami zarządcy.
Dlaczego o losie nie może decydować przypadek?
Machiavelli podkreśla, że musisz myśleć o swoim szczęściu jak o kobiecie, którą należy zmusić do posłuszeństwa. I choć trzeba przyznać, że nie jest to dzisiaj najlepsze podejście w sprawach damsko-męskich, to już prowokacja zdarzeń w taki sposób, by były prostą drogą do sukcesu, jest jak najbardziej dopuszczalne, a nawet pożądane. Należy jednak wykazać się tutaj nie tylko rozsądkiem, ale również umiejętnością impulsywnego działania, a nie wyłącznie daleko idącą ostrożnością czy nawet chęcią powierzenia wszystkiego ślepemu losowi.
Nie da się ukryć, że nikt nie jest w stanie przygotować się na każdą ewentualność, wszak wiele osób tworzy plan B, a nierzadko również plan C, ale nikt nie myśli o tym, by stworzyć kilkanaście wersji wydarzeń, które uwzględnią wszystkie nieprzewidziane zdarzenia i wypadki przy pracy. Niemniej należy pamiętać o tym, aby na każdym kroku brać pod uwagę zmiany, a jeszcze lepiej samodzielnie je kształtować. Ponownie wysuwa się tu na prowadzenie umiejętność błyskawicznego podejmowania decyzji, a także energiczne działanie.
Mogłoby się wydawać, że książka, która liczy sobie prawie pięćset lat, nie jest odpowiednim źródłem wiedzy. Tymczasem Niccolo Machiavelli, a właściwie jego poradnik o tytule „Książę” jest doskonałym dowodem na to, że pewne rzeczy w rządzeniu po prostu się nie zmieniają. Bez względu na to, czy przywódca przeżywał swój renesans zarządzania w XVI wieku, czy też przeżywa go właśnie teraz, powinien pamiętać o tym, że polityką i władzą rządzi nieustanny balans pomiędzy okrucieństwem a miłosierdziem, planowaniem a zmianami i czernią a bielą.