O autorze książki „Ekonomia dla każdego” czyli o Thomasie Sowellu z całą pewnością można powiedzieć: wszechstronny. Świadczą o tym liczne szkoły i uczelnie, gdzie najpierw zdobywał wiedzę, a potem pracował czy prowadził wykłady jako zaproszony gość.
Idealny wyborca powinien mieć odpowiedni anturaż. Najlepiej pasowałaby tu demokracja. Mówi się, że nie jest to ustrój idealny, ale lepszego dotąd nie wymyślono. Czasem ugina się, gdy wieje wiatr historii, czasem przeżywa kryzys ekonomiczny, co jest typowe dla kapitalizmu, czy jest atakowana przez zwolenników jakiegoś rodzaju dyktatury.
Podczas gdy dla jednych kojarzy się z szeregiem niezrozumiałych liczb i pojęć, dla innych jest pasją, która nierzadko prowadzi do sporych pieniędzy. Wiele osób wychodzi z założenia, że ekonomię, bo o niej właśnie mowa, można kochać lub nienawidzić – nie ma nic po środku. To błędne przekonanie, szczególnie w kontekście austriackiej szkoły ekonomii, dla której najważniejszy jest czynnik ludzki, a nie chłodne kalkulacje.
Samorozwój to nie tylko poszerzanie horyzontów dotyczących interesujących nas dziedzin, to również świadomość pewnych procesów, które odciskają piętno na naszym życiu. Zalicza się do nich między innymi znajomość mechanizmów ekonomicznych i najbardziej newralgicznych części o systemach gospodarczych, które odcisnęły piętno na dzisiejszym świecie. Przyszła pora na przedstawienie rzetelnych źródeł, które będą filarem orientacji w zagadnieniach ekonomicznych.
Czasy, w jakich przyszło nam żyć, wcale nie należą do łatwych. Jedyną rzeczą, jakiej możemy być dzisiaj pewni, są różnorodne zmiany, które wpływają na odniesienie sukcesu zarówno w życiu prywatnym, jak i zawodowym. Każda kariera, podobnie jak losy każdego przedsiębiorstwa, wystawiane są na nigdy niekończącą się próbę. Czy w dzisiejszym świecie można jeszcze liczyć na satysfakcjonujący pieniądz, którego wartości nie zabierze nam inflacja?
Kapitalizm już się trochę zestarzał i zakurzył. Na osi czasu przeżył wiele potyczek, które go lekko poobijały, a nawet zszokowały, czego dowodzi zderzenie czołowe z komunizmem. Teraz osacza go tak zwany progresywizm i prowadzi z nim mniej lub bardziej podstępną grę. Sprawa kapitalizmu przypomina przestępstwo, które kiedyś ekscytowało, a teraz wraz z odchodzącymi pokoleniami mocno popada w niepamięć jako zjawisko stare i nużące. Zachodzi obawa, że obecne i następne pokolenia nie sięgną do źródeł, a przyjmą za własny głos doktrynerów i autorów "odkrywczych teorii", w których przy słowie kapitalizm pojawi się stek kłamstw, świadomych przeinaczeń, często podszytych polityczną potrzebą uzasadnienia ekonomicznych bzdur.
